بررسی ضدیخ ها و آشنایی با رنگ ضدیخ و نحوه انتخاب بهترین نوع آن (قسمت سوم) | فروشگاه روغندان

بررسی تفاوت ضد یخ ها از لحاظ نقطه جوش

پایداری حرارتی زیاد می تواند کمک شایانی به پیشگیری از جوشیدن موتور نماید. دمای معمولی 118-104 درجه سانتیگراد را می توان محدوده کار موتورهای احتراق داخلی مدرن دانست. از این رو، مصرف ضد یخ سبز که دارای دمای جوش 110 درجه می باشد، خطرناک و غیر عملی خواهد بود.

مسئله حفاظت در مقابل خوردگی ضد یخ ها

با اینکه ضد یخ آبی دارای محافظت اندکی در مقابل خوردگی بوده یا در کل محافظتی ایجاد نمی کند، ولی ضد یخ قرمز می تواند محافظت بلند مدتی را در پی داشته باشد. در صورت قدیمی بودن ماشین، ضد یخ سبز می تواند به میزان 2 سال کارایی داشته باشد.

• یکی دیگر از موارد مهم در انتخاب ضد یخ، میزان یخ زدن آن است. برای مثال، ضد یخ آبی که از دمای انجماد 20- درجه برخوردار است، هیچ فایده ای جهت استفاده در فدراسیون روسیه نخواهد داشت.

ضد یخ های ساخته شده در چندین سال گذشته را می توان از مناسب ترین ضد یخ ها به شمار آورد. آنها دارای  ویژگی محافظتی افزایشی بوده و همچنین مقاومت بالایی در مقابل یخ زدگی از خود نشان می دهند. علاوه بر آن، در مقایسه با تولیدات قبلی، این فرمولاسیون ها، اثربخشی خیلی بالاتری دارند.

آیا امکان مخلوط کردن ضد یخ ها با هم وجود دارد؟

هرگز نباید ضد یخ های با رنگ های مختلف و حتی با یک کلاس یکسان را با هم ترکیب نمود. چرا که امکان تأثیر گذاری منفی مواد افزودنی بر یکدیگر به شدت وجود داشته و آن هم دلیلش ناسازگاری ترکیبات شیمیایی آنها خواهد بود. در صورت مخلوط کردن ضد یخ قرمز و آبی، نه تنها ویژگی های مفید آنها از بین می رود، بلکه سبب کوتاه شدن عمر آنها شده و شاید بیش از یک سال هم دوام و ماندگاری نداشته باشند.

شارژ مایع خنک کننده

امکان شارژ کردن مایع خنک کننده تنها در موارد اضطراری که نمی توان ضد یخ  مورد نیاز را تهیه نمود، وجود دارد. بنابراین، پس از شارژ کردن خودرو با مایع خنک کننده، حتماً اقدام به تخلیه کل سیستم در سریع ترین زمان ممکن نمایید و سپس به پر کردن مایع جدید بپردازید. همچنین پیشنهاد شستشوی سیستم، بعد از تخلیه کامل داده می شود.

نمی توان مایع خنک کننده را از لحاظ خوب یا بد بودن تقسیم بندی نمود. چرا که یکی ممکن است از خواص حفاظتی افزایش یافته برخوردار باشد و دیگری نقطه جوش بالایی داشته باشد. همچنین هیچ یک از ضد یخ ها کامل نبوده، ولی پیشرفت های اخیر در این زمینه، نشانه کاربردی تر بودن و مؤثرتر بودن اینگونه مایعات می باشد.

ضدیخ آبی

ضد یخ آبی، خطرات زیادی را برای محیط زیست و همچنین حمل و نقل به همراه دارد و نوع بنفش آن نیز به جهت داشتن مواد آلی به طور کلی بی ضرر خواهد بود.

با بررسی نقاط انجماد ضد یخ ها و همچنین مسئله مخلوط کردن آنها، توانستیم به نکات کاربردی در رابطه با استفاده از آنها برسیم. در صورت قدیمی بودن ماشین تان و اینکه قصد دارید به مقدار اندکی در این زمینه هزینه کنید، ضد یخ های سبز رنگ G11 گزینه مناسبی محسوب می گردند. و می تواند عمر مفید یک ساله داشته باشد. ولی ضد یخ رنگ بنفش، انتخاب خوبی برای خودروی جدید به شمار می رود. چرا که با یک بار شارژ کردن، دیگر نیازی به استفاده از مایع خنک کننده پیش از خرید ماشین بعدی نیست. با توجه به پیشرفت روز افزون تکنولوژی، به میزان قابل توجهی شاهد بازدهی چنین سیالاتی در چندین سال آینده خواهیم بود که میزان اثرگذاری آنها بر محیط زیست را می توان صفر در نظر گرفت.

آشنایی با ضد یخ ها

از جمله پرسش هایی که توسط صاحبان خودروها پیش از آغاز فصل زمستان مطرح می گردد، این است که تفاوت میان ضد یخ آبی، قرمز و سبز و غیره چیست؟ و آیا رنگ می تواند تاثیری بر ترکیب مایع خنک کننده ماشین داشته باشد؟ و چه اتفاقی با ترکیب دو ضد یخ با رنگ های مختلف، رخ می دهد؟ حال در ادامه برای پاسخ به این سؤالات می خواهیم توضیحات بیشتری را ارائه دهیم.

آشنایی با مفهوم رنگ ضد یخ

ضد یخ را می توان یک مایع با ترکیبی خاص دانست که طراحی آن به جهت خنک سازی واحد قدرت خودرو صورت گرفته است. میزان پایداری خواص عملکردی در رنج گسترده ای از دماها، همچون دماهای خیلی پایین را می توان یکی از فرق های میان آب معمولی و ضد یخ به شمار آورد. به این معنا که می توانید از یخ نزدن خودروی خود در فصل زمستان و سرما مطمئن باشید. سازندگان ضد یخ بایستی اقدامات زیادی را انجام دهند. این موارد خنثی بودن ضد یخ نسبت به اجزای لاستیکی و فلزی موتور و سیستم خنک کننده، پایداری خواص شیمیایی ضد یخ و همچنین تضمین در مقابل ایجاد رسوبات نامحلول در حین کار را در بر می گیرد. سازندگان ضد یخ قادر به ارائه همه این خواص تعیین شده با کمک مواد افزودنی که دارای ویژگی های لازم برای سیال هستند، خواهند بود.

آشنایی با مفهوم رنگ ضد یخ

بررسی رنگ انواع ضد یخ

پارامترهای متعددی را می توان برای استانداردهای ضد یخ در نظر گرفت. البته فرق اصلی آنها در مواد افزودنی محسوب می شود.

تاثیر رنگ ضدیخ در خنک گنندگی

در ابتدا مایع بی رنگ بوده و سپس اقدام به افزودن رنگ به آن خواهد شد. رنگ ضد یخ ها بر خواص خنک کنندگی بی تاثیر بوده و از لحاظ شیمیایی خنثی به شمار می آیند. اخیراً سازندگان این محصولات، به توسعه و گسترش استانداردهای آن پرداختند و سایه خاصی را برای هر نوع در نظر گرفتند. ولی با ظهور خیلی از شرکت ها از این موارد ضروری چشم پوشی شد.

از این رو، رنگ آمیزی ضد یخ به یک قرارداد تبدیل شد که به منظور افزایش میزان رقابت پذیری محصولات شرکت های کوچک مورد استفاده قرار گرفت.

تشخخیص نقاط نشتی رادیاتور

سایه وابسته به رنگ بوده و نوع خیلی روشن آن در برخی مواقع به صورت معیاری برای ویژگی خاصی درک خواهد شد. تنها افزودنی فلورسنت می تواند سبب تشخیص آسان تر سیستم خنک کننده گردد. با روشن کردن دستگاهی که ساطع کننده نور فرابنفش است، امکان مشاهده نشتی به صورت واضح در زیر آن وجود دارد. در گذشته استفاده از رنگ های معمولی جهت یاری رساندن به صاحبان خودرو جهت پیدا کردن سریع نقاط نشتی رادیاتور، پمپ، لوله ها و موتور صورت می گرفت. سپس رنگ سبز لطیفی جایگزین آن شد که البته همچنان نیز در دسترس می باشد.

تفاوت در ترکیب شیمیایی ضد یخ ها

شرکت های پیشرو در تولید ضد یخ ها بر روی خودروهای خود از یک ترکیب صورتی یا قرمز ساخته شده توسط خودشان بهره گرفتند. که عمر مفید آنها را تا 5 سال یا دویست هزار کیلومتر افزایش داد. اینگونه محصولات با استاندارد G12 قابل شناسایی هستند.

به تازگی، به طور بصری و به کمک رنگ مایع خنک کننده(سبز، قرمز یا آبی) می توان تفاوت در ترکیب شیمیایی ضد یخ ها را مشخص نمود. از این رو، مطابقت بین رنگ آبی و سبز با سیلیکات و رنگ قرمز نیز با ضد یخ های اسیدی وجود دارد. البته در حال حاضر، همیشه چنین درجه بندی قابل استفاده نبوده ولی همچنان این جداسازی برای ضد یخ های اسیدی و سیلیکات معتبر خواهد بود.

آیا می توان اقدام به مخلوط کردن ضد یخ با رنگ های مختلف نمود؟

در کل می توانیم بگوییم رنگ ضد یخ اهمیت چندانی نداشته و دارای استاندارد واحدی نمی باشد. هر تولید کننده ای اقدام به افزودن یک سایه خاص از مایع به محصول خود می کند. ولی تمامی سازندگان به استفاده از سایه های برابر برای ترکیبات مشابه خواهند پرداخت تا مصرف کننده گمراه نشود. استانداردهای سازنده خودرو فولکس واگن، در کشورهای CIS سابق، مورد قبول واقع شده است.

• به طور معمول، مبرد سبز از کلاس G11 بوده و از نوع هیبریدی به شمار می رود. به اعتقاد خیلی از صاحبان خودرو، سعی کنید به استفاده از ضد یخ بر پایه اتیلن گلیکول بپردازید، چرا که مطابق با استاندارد G11 می باشد. البته این مسئله تا حدودی صحیح است. ماده سبز از اتیلن گلیکول و مواد افزودنی معدنی تشکیل شده که طراحی آن به منظور حفاظت از کلیه اجزای فلزی سیستم خنک کننده در مقابل زنگ زدگی صورت گرفته است. بالغ بر بیست سال است که از این نوع ضد یخ ها استفاده شده و تقریباً سه سال را می توان عمر مفید آنها در نظر گرفت. امکان استفاده از این مبرد در هر دستگاه رادیاتور وجود دارد.

سایه ضدیخ قرمز

• تمامی سایه های ضد یخ قرمز رنگ بر پایه کربوکسیلات بوده و دارای استاندارد G12 می باشند. این ماده دارای مواد افزودنی آلی است. این افزودنی ها از ویژگی های اصلی همچون تأثیرگذاری بر عناصر فولادی سیستم که در واقع مرکز خوردگی محسوب می گردند، برخوردارند. توصیه به بکارگیری این ضد یخ ها، در واحدهای دارای دما و پر سرعت می شود. 5 سال را می توان عمر مفید این ماده در نظر گرفت. به منظور سوخت گیری اولیه خودروهایی از قبیل فورد، کیا، اوپل، فیات و رنو، این مایعات مورد استفاده قرار می گیرد. مسئله تفاوت در نامگذاری را بایستی زمان خرید مبرد ژاپنی برای موتور خودروی خود مورد توجه قرار داد. چرا که طبقه بندی رنگ ها در ژاپن فرق دارد. برای مثال، رنگ قرمز تعیین کننده دمای تبلور محصول است که 30- درجه می باشد.

لازم به ذکر است که طراحی هر ضد یخ با هر ترکیبی، به منظور عملکرد خاصی مثلاً خنک سازی موتور در فصل تابستان و زمستان بدون ایجاد تغییرات چشمگیری در خواص فیزیکی آن صورت می گیرد. در حقیقت می توانیم بگوییم که هر نوع ضد یخی که در بازار وجود دارد مانند ضد یخ خانگی از این ویژگی برخوردار است.

با وجود این، معیارهای خیلی بیشتری را می توان در نظر گرفت که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد:

بررسی رنگ انواع ضد یخ

1-میزان تاثیر مواد افزودنی ضد خوردگی

2-در مقابل ایجاد رسوب نامحلول در طی عملیات بلند مدت و … تضمین لازم را ارائه دهد.

3-در مقابل کف کردن از خود مقاومت نشان دهد.

ضد یخ ها در معیارهای ذکر شده در بالا با هم تفاوت دارند.

تفاوت اول ضدیخ ها

بعضی از آنها دارای عملکرد بهتری بوده و برخی دیگر کارایی کمتری دارند. در زمان طراحی خودرو این خصوصیات بایستی مد نظر قرار گیرد و خودروساز به ارائه توصیه های لازم در رابطه با بکارگیری بهینه ضد یخ در موتور خودروی خاص بپردازد.

تفاوت دوم ضدیخ ها

یکی دیگر از نکات حائز اهمیت، منبع ضد یخ است که به معنای میزان عمر مفید آن به عنوان خنک کننده می باشد. این مقدار چیزی حدود 120 تا 150 هزار کیلومتر برای بیشتر ضد یخ های خارجی می باشد. و برای ضد یخ توسول که شامل مقدار اندکی افزودنی های محافظ و کف کننده است، این مقدار تقریباً 60 هزار کیلومتر در بهترین حالت ممکن خواهد بود.

در رابطه با ترکیب ضد یخ ها باید بگوییم که همگی آنها چه توسول داخلی و چه گران قیمت ترین مایعات مارک دار، دارای پایه یکسان بوده که اتیلن گلیکول نقش اصلی را در آنها ایفا می کند.

نقطه انجماد این ماده خیلی پایین بوده و بدین علت، می توان در هر یخبندان از این نوع ضد یخ استفاده نمود. با وجود این، این ماده به تنهایی خیلی فعال بوده و می تواند سبب ایجاد خوردگی در اجزای فلزی داخلی خودرو شود، اگر که به شکل لخت مورد استفاده قرار گیرد.

از این رو، کلیه سازندگان ضد یخ، اقدام به استفاده از افزودنی های خاصی می کنند که مانع از زنگ زدگی، کاهش کف کردن ترکیب و همچنین افزایش خاصیت روان کنندگی آن شود. لازم به ذکر است که رنگ ضد یخ می تواند به میزان زیادی بستگی به این مواد افزودنی داشته باشد.

در صورت مخلوط کردن ضد یخ ها چه کاری باید انجام داد؟

حال برای خیلی از صاحبان خودرو، پس از ارزیابی فرق میان ضد یخ ها، ممکن است این سؤال پیش آید که آیا ضد یخ آبی بهتر است یا سبز و یا قرمز؟ بهترین پاسخی که می توان به این پرسش داد این است که بهترین ضد یخ، نوع توصیه شده آن توسط تولید کننده خودرو خواهد بود.

علت این امر این است که تولید کنندگان خودرو اقدام به انجام آزمایشات خود بر روی ترکیبات خاصی نموده و در صورت بکارگیری مایع پیشنهادی، این تضمین به صاحب خودرو داده می شود که عملکرد کلیه عناصر سیستم خنک کننده  ماشین بر اساس انتظار پیش می رود و هیچ گونه اثر خوردگی ایجاد نخواهد کرد. از این رو، ممکن است همواره بهترین نتیجه در موتور یک خودرو، تنها در صورت استفاده از یک خنک کننده گران تر و با ترکیب متفاوت حاصل نگردد.

همچنین، در این رابطه رنگ مایع کننده هیچ گونه تاثیری نخواهد داشت و بهتر است در این زمینه بر اساس آنچه که توصیه می شود عمل نماییم. شایان ذکر است که در این وضعیت، حرف زدن در این باره که کدام ضد یخ عملکرد بهتری دارد یا بدتر، نیازی نخواهد بود.

در مقالات بعدی سایت روغندان به ادامه این مبحث خواهیم پرداخت پس منتظر باشید.