آشنایی با انواع ضد یخ و نحوه انتخاب بهترین نوع آن (قسمت اول) | فروشگاه روغندان

آشنایی با انواع ضد یخ و نحوه انتخاب بهترین نوع آن

استفاده از ضد یخ به جهت وجود نشانگرهای افزایش دما در خودروها به شکل وسیعی صورت می گیرد.

از ترکیبات اصلی ضد یخ می توان به آب مقطر، اتیلن گلیکول و انواع افزودنی ها و اصلاح کننده ها که رنگ ضد یخ وابسته به آنها است، اشاره نمود.

البته لازم به ذکر است که ممکن است سازندگان چینی با به کار بردن آب لوله کشی معمولی به جای آب مقطر، سبب کاهش چشمگیر خاصیت محصول شوند.

با توجه به نقش اساسی افزودنی ها در کیفیت آن، از این رو، می توان ترکیب آنها را یکی از نکات مهم در خرید ضد یخ به شمار آورد.

ضد یخ از چه موادی تشکیل شده است؟

هر برند ضد یخ دارای عناصر تقریباً مشابهی بوده و شامل آب مقطر و انواع مختلفی از اتیلن گلیکول می باشد.

الکل از قوام چسبناک و بوی شیرینی برخوردار است و قادر به تحمل دمای 196+ و حداکثر 11- درجه خواهد بود.

اقدام به رقیق سازی آن با آب جهت افزایش دمای انجماد کرده و افزایش ویژگی های آن بعد از انجام این کار صورت می گیرد.

انجماد چنین مایعی در دمای منفی 40 یا 60 درجه انجام نمی گیرد. همین میزان را می توان برای کلیه مناطق آب و هوایی ایران کافی دانست.

ضد یخ چه خصوصیاتی دارند؟

مواد افزودنی خنک کننده که بیست درصد از آن را تشکیل می دهند، تعیین کننده خواص آن خواهند بود.

ضد یخ خانگی ساده ترین نوع آن می باشد. و رنگ آن حتماً آبی نبوده و می تواند قرمز نیز باشد.

رنگ آبی قادر به حفظ خواص خود در دمای 40- و دومی نیز تا 65- درجه می باشد.

در تولید خنک کننده ها از افزودنی های شیمیایی از قبیل فسفات، سیلیکات، نیتریت و غیره استفاده می گردد.

حفاظت سیستم خنک کننده از طریق یک لایه نازک تشکیل شده در زمان کار صورت می گیرد. زمانی از این راهکار استفاده می شد ولی هم اکنون منسوخ شده است.

عمر ضد یخ کوتاه بوده و کارکرد آن را می توان دو تا سه سال در نظر گرفت. همچنین جوشیدن آن با بالا رفتن دما تا 110 درجه رخ می دهد.

از این رو، نبایستی از آنها در ماشین های خارجی استفاده کرد. چرا که به عنوان ترکیبی بسیار تهاجمی محسوب می گردد.

که البته تا حدودی برای ماشین های ما مناسب است ولی روشن شدن بعضی از خودروهای خارجی با آن امکان پذیر نیست.

110 درجه را می توان دمای کاری خیلی از آنها در نظر گرفت. همچنین امکان جوشیدن ضد یخ خانگی وجود دارد.

حال نوبت به ضد یخ G11 می رسد که به صورت استاندارد سبز رنگ است. ولی رنگ های دیگری از قبیل آبی و زرد نیز وجود دارد.

علاوه بر اینکه در ترکیب آن مواد افزودنی آلی و شیمیایی یافت می شود، بلکه خاصیت آن با کمک مقدار اندکی اسید کربوکسیلیک افزایش خواهد یافت.

این اسید است که سبب محلی کردن مراکز خورندگی شده و نیتریت ها، فسفات ها و سیلیکات ها سبب تشکیل یک فیلم محافظ می شوند.

البته دارای انواع مختلفی که شامل یک یا دو پلاس هستند، بوده و حاوی اسید کربوکسیلیک بیشتری خواهند بود.

از معایب G11 می توان به موارد زیر اشاره نمود:

1-سبب کاهش فیلم اتلاف گرما می شود.

2-با فرو ریختن پس از مدتی، باعث ایجاد پلاکی در سیستم شده که می تواند مسدود سازی سوراخ های کوچک را پدید آورد.

3-با گذشت حداکثر سه سال امکان شکستگی آن وجود داشته و سپس می توان به تعویض آن پرداخت.

می توان گفت که ضد یخ قرمز G12 کاملاً ارگانیک بوده و اسید کربوکسیلیک به مقدار زیاد را می توان افزودنی اصلی آن دانست.

در عمل تشکیل سیلیکات و فسفات روی دیوارها صورت نگرفته و بهبود اتلاف گرما به شکل چشمگیری رخ می دهد.و روی کانون های خوردگی یک پوشش خیلی نازکی ایجاد شده که فرو نخواهد ریخت. این برند را در مقایسه با سایر مدل های قبلی می توان خیلی عالی تر دانست.

G12 با داشتن همه این معیارهای مثبت، ایده آل به شمار نمی آید.

یکی از معایب قابل توجه آن این است که مانع از ایجاد خوردگی شده ولی در صورت ظاهر شدن نیز با آن مقابله خواهد نمود.

همچنین به محافظت از رادیاتورهای پلاستیکی و آلومینیومی پرداخته و توصیه به استفاده از آن در ماشین های برنجی و مسی نمی شود.

در مارک G12، اسید کربوکسیلیک در صورت وجود پلاس، چیزی حدود نود درصد از حجم کل مواد افزودنی را تشکیل خواهد داد.

ضد یخ بنفش G13 از سال 2012 بود که در بازار عرضه گردید.

این ضد یخ بر پایه پروپیلن گلیکول بوده و میزان سمیت، تهاجمی بودن آن کمتر است و با محیط زیست نیز سازگار می باشد.

تولید خنک کننده G5 که توسط شرکت BASF آلمان انجام گرفت زرد رنگ می باشد. استفاده از این خنک کننده در ایالات متحده و اروپا توسط خودروسازان پیشرو صورت می گیرد.

آیا نیاز به استفاده از افزودنی ها در ضد یخ می باشد؟

شاید تصور شود که ترکیب آب با اتیلن گلیکول نتیجه مطلوبی را در بردارد، اگر واقعاً اینگونه است پس چرا از سایر افزودنی ها استفاده می کنیم؟

زیرا این مسئله می تواند در لوله های ماشین مشکل ایجاد کند.

در صورت ورود این ترکیب به سیستم خنک کننده، با گذشت چندین ماه، سبب ایجاد اثرات خوردگی بر روی لوله های پلاستیکی و فلزی آن شده و ممکن است سوراخ هایی را یک تا دو ماه دیگر پدید آورد.

افزودنی ها می توانند کمک شایانی به به محافظت لوله ها در مقابل خوردگی کنند.

البته هیچ یک از افزودنی ها کامل نبوده و نتایج متفاوتی را می توان از هر کدام انتظار داشت. ولی در حال حاضر، اصلاح کنندهای بسیار با کیفیتی در دسترس هستند.

حال که در رابطه با مواد افزودنی صحبت نمودیم، در مقالات بعدی  در سایت رغندان به موضوع بهترین ضد یخ ها و اینکه تفاوت ضد یخ آبی و سبز و همچنین تفاوت ضد یخ قرمز و آبی چیست، خواهیم پرداخت.